Gay Erotic Stories

Një ditë gjeta në messangerin tim një mesazh nga një djalë që quhej Aleks dhe që kërkonte të bënte chat me mua. Nuk njihja asnjë me këtë emër dhe i bërë kurreshtar pranova. Filluam të shkruajmë dhe doli që ishte një italian 19 vjeçar që e kish gjetur adresen time tek gayteen.it. Isha i sigurtë se nuk kisha vënë adresen time në këtë faqe, por me sa duket adresat kanë marrë këmbë dhe lëvizin sa në një vend në tjetrin. Por më kurreshtare ishte se më shkruante disa shprehje shqip si:” Të dua shumë”, “Të puth” etj. Mendova se ishte ndonjë nga shqiptarët e shumtë që ndodhen atje, por ai e shpjegoi shumë thjeshtë; ishte i dashuruar pas Kleidi Kadiut në Canale 5 dhe këtë fjalorë e kish mësuar nga TV. Fatkeqsisht unë nuk isha në lartësin e Kleidit që zë kopertinat e revistave dhe faqe të tjera intervistimi, megjithatë në disa drejtime nuk mendoj se qëndroj më poshtë se ai.

Shpejt u bëmë miq. Ai më tregonte se i fejuari i tij Mattia 24 vjeçar ishte ushtar dhe ai kishte mbetur vetëm, duke pritur ato ditë pushimi që ai te rikthehesh pranë tij. Më dergoi fotografinë e tij. Ishte një djalë shumë i këndëshëm dhe menjëherë ndjeva një far afrimi me të. I dërgova edhe unë timen dhe ai e pëlqeu, kështu u bëmë edhe më shumë miq. Por Aleksi i qëndronte shumë besnik Mattias, aq sa nuk pranonte ta trathtonte as edhe në internet. Kjo më bënte të qesh, duke e menduar si punë kalamajsh. . Ai , në asnjë rast nuk mungonte të shprehte dashurinë e madhe që kishte për Mattian dhe në se ai do ta linte Aleksi do të vriste veten.Sigurisht që këto nuk i merrnja seriozisht, por nuk mungoja ti flisnja për ti hequr mendjen nga gjëra të tilla

Një ditë Mattia kish ardhur për pushime dhe u lidhëm në chat për tu njohur. Por fotografia ime atë e kish bërë xheloz, një shkak më shumë për tu grindur. I thash se ndodhesha larg prej tyre dhe nuk kishte asnjë arsye për xhelozi. Fundja unë isha një mik dhe asgjë më shumë. Por kjo duket nuk kaloi edhe aq lehtë. Mattia i fryrë nga xhelozia iku i zemruar, por Aleksi më qetësoi , duke më thënë se kështu e kishte ai dhe kjo zgjaste nja dy ditë, pastaj do ti telefononte për ti kërkuar të falur. Dhe vërtet ashtu ndodhi.

Nga ana ime isha kurreshtar të dija se si ishin lidhur bashkë dhe nga vinte kjo dshuri e madhe. Dhe këtë kurreshtje ma hoqi Aleksi i cili më tha se kishte botuar një tregim për njohjen e tij me Mattian. Me këtë rast më dërgonte edhe kopjen e këtij tregimi. Familjet e tyre kishin miqesi të vjetër. Shpesh ato mblidheshin tek njeri tjetri dhe luanin me letra. Kurse Mattia me Aleksin, megjithë ndryshimin e moshave luanin me njeri tjetrin. Mattia si më i madh përkujdesej per Aleksin duke mos e lënë të mërzitej, gjë që e bënte atë ta adhuronte. Kjo vazhdoi edhe kur Mattia arriti moshën që të dilte fundjavës për të shkuar me shokët në disko apo të bridhte pas femrave. Ai preferonte të rrinte në shtëpi e ti bënte shoqëri voglushit Aleks i cili rritej ditë pas dite.

Kur u bëra 16 vjeç, thotë Aleksi fillova të kuptoj se e doja Mattian jo vetëm si shok. Atë e përfytyroja kur i bija me dorë apo kur prishesha në ëndër, por këtë nuk guxoja t’ia thoja ndokujtë. Ai ishte një sekret që më digjte në thellësi të zemrës. Kur ishin bashkë ai e shihte gjatë Mattian me shpresë se do të zbulonte ndonjë shenjë, por më kot dhe kjo e bënte të vuante. Por erdhi një ditë që ato fituan lirinë. Tashmë ishin të rritur dhe kjo i lejonte të shkonin në një shetitje pa shoqërinë e prindërve. Të dy familjet kishin dalë në stacionin e trenit, duke i dhënë porosi, të cilat vazhduan deri sa rrotat e lokomotivës filluan të lëvizin, duke i larguar djelmoshat nga vegjëlia e tyre, me gëzimin e heshtur dhe kurreshtjen për të papriturat që kishin përpara. Tani ndjeheshin të lirë, por ende me mëdyshjen se si do ta shijonin këtë liri.

Kishin marrë një dhomë dyshe, në të cilën u mbyllun pa pritur të arrinin orët e vona. Mattia u fut në dush që të hiqte djersën e rrugës, ndersa Aleksi po priste me ankth mrrekullinë që do të ndodhte. Ai e ndjente se nëpër ajër po sillej një ngjarje e madhe që do të përcaktonte jetën e tij. Kur Mattia doli i pështjellë me peshqirin e banjos, Aleksit s’po i durohej. ai e quante të tepërt që të bënte një dush pasi kjo do të largonte çastin kur ai do ta ndjente se ndodhej nën pushtetin seksual të mikut të tij.

Mattia u ul në një cep të krevatit, sikur nuk dinte si të vepronte, kurse Aleksi shpejtoi ta zbulonte thesarin e tij. Në peshqirin e trash fshihej një kar i ngrehur dhe i virgjër i gatshëm të shperthente çdo vrime. Aleksi iu ul në prehër i kthyer nga ai, duke ndjer karin ti lëvizte midis kofshëve dhe të ngjiteshin në një puthje të gjatë që i merrte frymën.

Unë nuk e di se si kanë pritur kaq gjatë për një gjë të tillë, por sidoqofte tani i përkiste, që këtë gjë ta bënin lirisht. Mattia u shtri në shpindë dhe Aleksi mbi të, duke vazhduar lojrat e seksit për të zgjatur më shumë arritjen e kënaqesisë. Pastaj Aleksi ia mori në gojë, duke u përpjekur ta thithte sa më thellë, pa ç’ka se i dukej se po mbytej. Të dy po shkriheshin nga kënaqësia, kur ai ndjeu në grykën e tij një valë të ngrohët sperme e cila erdhi thuaj se papritur.

“Më fal.” i tha Mattia, ndërkohë që Aleksi po e përcillte për herë të parë spermën që i dukej kaq e këndëshme. U shtrinë përsëri në krevat, duke vazhuduar të putheshin pa fund. “ Ah Mattia , sa të dua”, “Ah Aleks sa shumë kam pritur…” dhe trupat e tyre fërkoheshin pas njëri tjetrit, duke lëshuar shkëndija elektrike, të cilat i ngacmonin dhe bënin që kontakti i tyre të duke i pafund.

Më së fundi erdhi edhe çasti magjik. Do të qiheshin për herë të parë, për të provuar sekretin e madh të seksit. Mattia çdo veprim e bënte të ngadalshëm si në një rit që duhet të të skalitet në mendje. Ai i hapi felet për të parë ku ndodhej vrima e Aleksit e cila ishte kaq e rrudhosur dhe ngushtë sa nuk fusnje dot asnjë kokë gjilpëre dhe jo më karin e fryrë të Mattias. Ai e leu me pështymë deri sa iu duk e mjaftueshme dhe e shtyu me forcë që të futej mbrenda.

“Ah!..” klithi Aleksi, i cili nuk mundi të përmbante dhimbjen e mprehtë që ndjeu në vrimë. Ai ishte i virgjër dhe kjo e bënte atë akoma më të theksuar.

Matia e nxorri karin menjëherë. Ai kur pa unazën e rrethuar nga një shtresë e hollë gjaku u alarmua.

“Oh Aleks! Nuk desha të të bëja keq. Të dhëmbi shumë?

Aleksit i vinte keq që i preu kënaqësinë të dashurit të tij. Ai priti sa u qetsua dhe mori një vendim se do ta bënte me Mattian edhe sikur të “vdiste”.

-E provojmë edhe një herë.

Kari i Mattias zyri pozicion rishtazi dhe persëri dhimbja e paduruar.

“ Mbaje pak aty!” Mattia qëndroi. Dhimbja djegëse vazhdoi edhe për një kohë, pastaj sikur filloi të venitet. Pas pak i gjithë kapitali i Mattias ndodhej në vrimën e Aleksit. Iu krijua një gjendje që ky nuk e kuptonte në se i dhimbëte, i digjte apo ishte në ekstazën e kënaqësisë. Sidoqofte për një gjë ishte i sigurtë se Mattian e donte më shumë se kurrë.

Pas disa çastesh qetësie Mattia filloi ta pomponte. Llozi i tij hynte e dilte në vrimën e Aleksit duke i dhënë kënaqësinë e një vrime të pafilluar. I ndodhur në ekstazën e seksit atij nuk po i binte në mëndje më në se partneri i tij vuante. Aleksi,që duronte me vetmohim, i dukej sikur kjo torturë s’do të mbaronte ndonjëherë e megjithatë ndjeu se si po i derdhej, duke bërë që dora e tij të mbushej me spermë. Po thuaj se njëherësh iu derdh edhe Mattias, kështu që të dy përfunduan herën e tyre të parë të dashurisë. Mattia po qëndronte mbi të dhe të dyve i dukej sikur po fluturonin në një botë ireale që e kishin ëndërruar për kaq kohë dhe që i bënte të ndjeheshin të lumtur.

Kur vala e pasionit filloi të ftohej ato u ndanë e shpejtuan të futeshin ndën ujin e ngrohet të dushit për ta mbajtur të vakët me shpresë se do të vazhdonte më tej. Aty filluan t’ia thithnin njëri tjetrit duke bërë që tu derdhej përsëri. Pas këtyre seancave të njëpasnjëshme e ndjenin veten të lodhur dhe kështu iu drejtuan shtratit për të kaluar natën e tyre të parë të dashurisë. Të nesermen u zgjuan herët. Pas pak kishin orën e takimit me shokët, por kjo nuk i pengoi që ta bënin edhe një herë. Aleksit i digjte ende, por ai nuk donte të humbte rastin që ta ndjente edhe një herë karin e Mattias mbrenda tij. Kur mbaruan u veshën dhe zbritën poshtë për të vazhduar ditën e eskursionit, që për ta ishte kaq e parëndësishme.

Jeta e tyre seksuale vazhdoi edhe më tej. Mattia sa herë që kishte kohë të lirë e kalonte pranë Aleksit, gjë që e bënte të lumtur, deri sa erdhi ndaria. Mattia do të ndodhej për një kohë në gazermë, që për fat nuk ishte shumë e gjatë. Ai vinte të djelave kur kishte liridalje kështu që vijonte lidhja e tyre dashurore. Por gazerma ka të fshehtat e veta. Në repartin e tij ishte një ushtarë i këndëshëm, që nuk ishte indiferent ndaj tij. I ndodhur larg nga Aleksi e ndjeu se kish filluar ti ngrihej sa herë që e ndjente shokun e tij të armëve pranë vetes. Dhe ai sapo e ndjeu dobësin e Mattias për të nuk hezitoi të shtrinte dorën e t’ia fërkonte kur e ndjente se ishte i ngrehur. Kështu që kari i Mattias përfundoi në gojën e tij e pastaj në vrimën, që nuk ishte pa përvojë. Kështu Mattia siguroi dy vrima të vlefshme që i jipnin mundësi të praktikonte seksin gjatë gjithë kohës.

Aleksi kish filluar të dyshonte. Shpesh Mattia edhe kur ndodhej pranë tij gjente rastin të shkëputej për të shkuar tek kolegu i tij që e priste diku me makinë e të shkonin në një vend të qetë e të qiheshin paqë. Dyshimet e Aleksit filluan të rriteshin, por ai nuk më tregonte asgjë. Ne vazhdonim komunikimin në chat, duke këmbyer fjalë të bukura, por Aleksi nuk dorzohej. Më e madhja që pranoi ishte të ma merrte virtualisht në gojë, pasi vrimën e ruante për Mattian.

Një mbremje marr një mesazh të hidhur. Aleksi ishte i shqetësuar. Ai kish ndjekur Mattian me motorin e tij dhe e kish gjetur ndersa e qinte partnerin e tij të ri. Aleksi ishte tërbuar nga xhelozia. Kish gjuajtur me shqelma makinën e tyre, gjë që e kish xhindosur Mattian, deri sa i kish thënë se midis tyre çdo gjë kishte mbaruar dhe ai nuk e donte më. Merreni me mend deshprimin e Aleksit, i cili nuk donte të besonte se për të gjithëçka kishte marrë fund. I vetmi person që i kishte mbetur isha unë, prandaj po më drejtohej duke shfryrë të gjithë hidherimin e tij. Por unë ndodhesha rreth 2000 km larg tij dhe nuk mund ti gjindesha pranë. Këtë distancë e shkurtonte chati, por fatkeqsia ishte se unë duhej të kurseja impulset, të cilat në fund të muajit bëhen tepër të vyera. Megjithate nuk mund ta linja vetëm. Lidhesha me të dhe bisedonin.

I xhindosur siç ishte i kish shkuar mendja ta tradhëtonte edhe ai. Dhe për këtë kish zgjedhur një rast të çuditëshëm, baban e një shoku të tij. Kish shkuar në shtëpinë e tij për ta kërkuar dhe kish gjetur të jatin. Nuk di të themë si ishin ujdisur dhe kishin përfunduar së bashku. Por edhe në këtë rast ai vetëm ia kish marrë në gojë pa e lënë që t’ia prekte vrimën.

I thash se kish bërë një marrëzi dhe nuk duhet t’ia thonte Mattias.E pyeta ne se donte që t’i shkruaja me shpresë se ndërmjetësimi im mund të ndihmonte për të zbutur gjakrat. Dhe ai pranoi me një fije shprese se mund të rregullohej diçka.

I shkruajta Mattias. E dija se zemra është si ciganët që nuk zënë vend askund, siç thotë një këngë e herëshme italiane. I fola shtruar dhe me ton miqësorë. Duke ditur historinë e dashurisë së tyre, nuk besoja se ajo mund të tretej kaq shpejt. I thash Mattias se fajtor ishte ai, që duke e konsideruar njëri tjetrin si pronë personale nuk kishin lënë shteg për ndonjë aventurë të rastit, të cilat i bëjnë mirë dashurisë. Mattia ishte djalë i mirë dhe i dashur dhe duke qënë më i madh në moshë duhet të ishte më i butë ndaj Aleksit dhe ta kuptonte atë. Mesazhi ishte mjaft i gjatë e ndoshta ndonjëherë i mërzitëshëm nga moralizimet. Dhe përgjigja nuk vonoi të vinte.

Subjekti: Përgjigjem…

Ishte një mesazh i ashpër e kërcënues. “ Ti çfarë karin do në këtë mesele. Kush je ti që futesh midis nesh e na jep mend. Ç’punë ke ti me Aleksin. Shiko, sakën se i shkruan atij se të nxjerr gërmazin. Aleksi meriton të vuaj prandaj s’ke punë të përzihesh…” e kështu me rradhë. Por unë nuk hoqa dorë. I bëj një përgjigje të butë dhe miqesore, duke theksuar vazhdimisht se unë i doja të miren e tyre dhe prandaj brengosesha per situaten e krijuar.

“Unë e di se ti vazhdon ta duash Aleksin. E di dashurinë që ju lidh që kur ishit të vegjël , që të kujton dashurit e mëdha të historisë. Kjo juaja është vetëm një shpërthim xhelozie dhe asgjë më tepër. Përse nuk i propozon Aleksit ta bëni të tre e kështu dhe ai do të mësohej me një tjetër.”

Përgjigja e Mattias ishte përsëri e ashpër. “ Unë nuk e dua më Aleksin. Ushtari i ri më jep kënaqësi sa herë që të dua unë. E kam pranë dhe ia fus si të më teket prandaj nuk dua të kthehem më tek Aleksi.” Pak nga pak po më mbushej mendja se ishte e kotë.

Aleksi më dergoi një email të dhimbëshëm , ku më kërkonte të mos i shkruaja më Mattias, pasi edhe ai nuk e donte më. Mattia i kish bërë disa telefonata, por ai nuk i ishte përgjigjur. Më dhimbej Aleksi i shkretë; edhe e donte edhe me kryeneçsi nuk jipej.

Ishim në chat kur po më thonte se i vetmi person që dashuronte isha unë.

I thash pse nuk pajtohej me Mattian e ta bënin të tre së bashku me atë ushtarin e bukur. Nuk të pelqen t’ia fusish edhe ti si për tu hakmarrë për atë që ia prishi mendjen të fejuarit tënd?

“Jo nuk mundem ta bëj në tresh, aq më tepër kur është Mattia aty, pasi nuk mund ta ndaj atë me një tjetër.”

Më tha në se mund të vinte ndonjë javë tek unë, por ku ta çoja. Vërtet do të ishte kënaqësi për ta patur një javë nën vete, por nuk kisha as vend dhe as kohë, prandaj me delikatesë e shmanga.

"Ah, e qartë" më tha. Me sa duket psikologjia e italianit, vepëroi për ta bënte të besonte se edhe unë në një farë mënyre e refuzoja. Atëhere më pyeti në se e kisha të ngrehur dhe i thash që po. “A pranon t’i bijem së bashku me dorë?” Sigurisht që po. Pastaj e pyeta çfare do te bënim: " Më qij ti” më tha. Kjo ishte hera e parë që ai pranonte të zëvendësonte Mattian.

“Ah Arbi sa të dua, sa i ëmbël je. Ke qef ta marrë në gojë?”

“Po.”

“Oh çfarë kënaqësije”.

“ Fute më thellë që të më arrijë deri në grykë. Mbytëm po të duash. Sa mirë do të ishte”

“Ktheu tani dhe gjeje vrimën vet. E ndjenë kokën se sa të është futur?…” Nuk zgjati shumë e më tha se iu derdh e po shkonte të bënte një dush. Kështu e mbyllëm për atë natë me teleseksin në internet.

E kërkova të nesermen por nuk kish dalur në chat. Keshtu qe u bene disa dite pa komunikuar. Por pa pritmas më arrin një email i Mattias.

Subjekti: Mattia i dëshpruar.

E hapa dhe lexova me emocion atë që Mattia më shkruante.

Arbi ti kishe plotësisht të drejtë. Ti më hape sytë. Unë isha krejtësisht gabim. E di se çfarë ka ndodhur? Aleksi më kish lënë një mesazh se tani për të jeta s’kish asnjë kuptim, prandaj kish vendosur ti jipte fund në stacionin e trenit. Nuk i besova në fillim, duke menduar se ishte një kërcënim i zakonshëm, pastaj pak nga pak fillova të alarmohem. Shkova sa tek një shef ne tjetri për të marrë leje e më së fundi mora makinën dhe u nisa për tek ai. Arrita në stacionin e trenit, ku më kish thenë se do të hidhej nën rrotat e trenit dhe pasi nuk e pash aty zura në vend të fshehur për të parë se ç’do të ndodhte. Pas pak Aleksi vjen. Kontrolloi përreth dhe nuk më pa atëhere u afrua tek ana e peronit ne një qoshk të errët dhe po priste arritjen e trenit të orës 10 i cili kalonte ekspres në këtë stacion. Nuk dija si të bëja, të dilnja nga vendi apo jo. Por kur pash trenin që po afrohej dhe ai nuk largohej nga vendi i rrezikshëm që kishte zënë vrapova dhe në çastin e fundit arrita ta kap. Vala e ajrit që shtynë kalimi i trenit, na hodhi të dyve për tokë. Mbetëm ashtu për disa çaste sa nga tronditja aq edhe nga emocioni. Pastaj filluam të ngrihemi. Na ishin afruar disa persona, por kjo nuk më pengoi ti thoja:

- I çmendur.-Kisha dëshirë ta godisnja me grusht hundëve, por kur e pash të përlotur, gjithëçka u vanit mbrenda meje. E afrova pranë vetes dhe e putha. Ai duke qarë mbështeti kokën në supin tim dhe ashtu të mbështetur dolëm nga stacioni. Atë çast e kuptova sa e doja. Zoti im ç’do të bëhej në se ai do ta kishte realizuar vendimin e tij. Tani kam marrë një javë leje që të ndodhem pranë tij. Në shtëpi nuk morrën vesh se ç’kish ndodhur. Këtë sekret e dimë vetëm ne të tre. Tani e kuptoj sa të drejtë kishe pasur.

Kur e lexova emailin më dukej e pabesueshme për atë që kish ndodhur. Ato që më shkruante Aleksi nuk kishin qënë pralla. Ai e dashuronte Mattian me të vërtet. Ishte një dashuri e madhe dhe e sinqetë e ngulitur që në moshën e njomë. Kjo kish qënë një dashuri që e kishte kaluar edhe atë prindore dhe tani që kishte shpërthyer me të gjitha lulet e saj ishte vështirë që të harrohej. E ndjeva se më ishin njomur sytë.

I shkrova Mattias për ta përgëzuar se kish shpëtuar një jetë dhe një dashuri të denjë për një pendë të artë. Unë isha tepër i varfër për ta përshkruar, por në vehte ndjenja një ngazëllim të madh sikundër në filmat që mbarojnë me fund të lumtur.

Tani Mattia është në ditët e fundit të shërbimit ushtarak. Ato po përgatiten për jetën civile. Me ndihmën e prindërve kanë blerë një shtëpi ku do të jetojnë së bashku dhe shpresojnë të jenë të lumtur.

Sot gjeta në messanggerin tim një kërkesë të Matias për t’u futur në chat me mua. Pa dashur isha berë pjesa e tyre e tretë, duke mbetur gjithëmon një partner virtual. Megjithëse i dua miqësisht unë jam jashte dashurisë së tyre të vertete.